Dit arboretum is gelegen in de gemeente Rendeux aan de oevers van de Ourthe en wordt beschouwd als degene met de grootste diversiteit en zeldzaamheid aan soorten, variëteiten en cultivar van Wallonië.
Robert Lenoir richtte het arboretum op in 1937. Hij was een bosbeheerder en gepassioneerd door de dendrologie. Sinds 1991 behoort het arboretum toe aan het Waalse Gewest. De site van meer dan 22 hectare bevat vier specifieke delen: « les îlots de l’Ourthe », « le vallon d’Arlogne », « le coteau du Wanny » en de plaats genaamd « Dessous le Gros Chêne ».
Het arboretum van Rendeux staat ingeschreven als openbaar Erfgoed van Wallonië en bevat grandioze bomen afkomstig uit de hele wereld. Onder de meest uitgebreide verzamelingen behoren de lijsterbessen (Sorbus), de kardinaalsmutsen (Euonymus) en niet te vergeten de vele esdoorns en rododendrons. Het arboretum biedt een indrukwekkende collectie van 3000 bomen en struiken. Omzoomd door de rivier de Ourthe kruisen naald- en loofbomen elkaar. Het arboretum vind je hier.

De Ourthe maakt ten zuiden van La Roche-en-Ardenne flinke lussen op de landkaart. De meanderende rivier is echt een plaatje. Vooral van bovenaf, er zijn maar liefst vijf uitzichtpunten waarvan Le Hérou de bekendste is. Een mooie wandeling aldaar start bij de stuwdam van Nisramont. Het is niet de gemakkelijkste wandeling maar wel een van de mooiste. Vanaf het uitzichtpunt kijk je neer op de rivier in de diepte en de beboste heuvels rondom. Maar ga ook wandelen langs de oevers, want bevendammen wil je niet missen, toch?

Meer over La Roche:
La Roche-en-Ardenne (Waals: Li Rotche) is een stad en gemeente aan de oever van de Ourthe in de provincie Luxemburg in België. De stad telt ruim 4000 inwoners. De plaats trekt in het zomerseizoen veel toeristen, er zijn veel mogelijkheden voor actieve sporten zoals mountainbiken, kajakken en parasailing. Iedere zomeravond is er een voorstelling waarin een spook (genaamd Berthe) met een bel op het middeleeuwse kasteel verschijnt, een lokale legende. Verdere attracties zijn het toeristentreintje, een wildpark en het bospark van de Deisterberg.

Het feodaal kasteel van La Roche werd gebouwd tussen de elfde en veertiende eeuw op een plek die reeds vroeg bewoond was. Dit werd in de twintigste eeuw aangetoond door opgravingen van prehistorische en Romeinse voorwerpen. Vanaf de twaalfde eeuw speelde het kasteel een belangrijke rol in de verdediging van de stad en de ontwikkeling van de handel en werd het een halte op de handelsroute van Engelse wol naar Lombardije. De vesting werd bewoond tot in 1780. De Franse koning Lodewijk XIV van Frankrijk veroverde het kasteel op 10 augustus 1681. Van 1681 tot 1697 werden belangrijke wijzigingen aangebracht onder leiding van architect Candeau, leerling van de beroemde militaire architect Vauban. Er werden onder andere ondergrondse gangen gegraven ter bescherming tegen artillerie-aanvallen en woningen voor het garnizoen gebouwd. Door Jozef II opgegeven, verviel het kasteel in ruïnes en werd het in de negentiende eeuw ontdaan van alle bruikbare materialen door de inwoners van La Roche.

Op 10 september 1944 vierde de stad haar bevrijding door de Amerikaanse troepen. Op hun aftocht hadden de Duitsers de twee bruggen over de Ourthe opgeblazen. Een van die bruggen werd door Amerikaanse “Engineers” echter herbouwd en zo werd La Roche opnieuw een strategisch knooppunt van wegverbindingen. Om de troepenbewegingen van de Duitsers - die op 16 december de Slag om de Ardennen waren begonnen - zoveel mogelijk te hinderen gaf het Amerikaanse bevel opdracht om La Roche op 26 en 27 december 1944 te bombarderen. Het stadje werd daarbij grotendeels in puin gelegd en er vielen niet minder dan 114 burgerslachtoffers. In het oorlogsmuseum van La Roche is dit alles op indrukwekkende wijze te zien.

De legende van Berthe
De dochter van de heer van La Roche was Berthe zo mooi dat de kasteelheer zich verplicht zag een tournooi te organiseren om tussen de verschillende kandidaten zijn toekomstige schoonzoon aan te kunnen wijzen. Onder hen was Waleran, de oudste zoon van de graaf van Montaigu, wiens verloving met Marie de Salm verbroken was vanwege zijn al te grote opdringerigheid bij Berthe. Toen bij het laatste tournooi Waleran al zijn rivalen had verslagen bood zich een kleine zwarte ridder aan die hem gemakkelijk versloeg en zo de hand van Berthe kreeg. De nacht na het huwelijk vond men Berthe in de slotgracht van het kasteel; ze was doodgestoken. Later vernam men dat de zwarte ridder Marie de Salm was die - om zich te wreken - haar ziel aan de duivel had verkocht. Sindsdien doolt het spook Berthe 's nachts verloren rond in het versterkte kasteel.

Durbuy is één van de toeristische trekpleisters in Wallonië. Jaarlijks trekt de Middeleeuwse stad die bekend staat als kleinste stad ter wereld duizenden toeristen. De gemeente telt bijna 11.000 inwoners maar de stadskern zelf bestaat uit slechts een aantal straten en heeft zo’n 400-tal inwoners. Juist deze kleine schaal is de charme van Durbuy. Wandelend waant u zich ver terug in de vorige eeuw. Een lange wandeling kan echter ook. Een wandelpad volgt de prachtige vallei van de Ourthe naar het 6 km verder gelegen Barvaux. Hier beleeft u de Ourthe in al haar schoonheid.
Maar er is meer: aan de andere kant van de rivier ligt het ‘Parc des Topiaires’ (de buxustuin). Neem daar eens een kijkje in het grootste vormsnoeipark ter wereld. Dit grote en originele park toont meer dan 250 figuren. Je vindt er buxussen in de meest verschillende vormen, van reusachtige olifanten tot eekhoorns, maar ook krokodillen, kajaks, enz. Zelfs Yves Saint Laurent heeft een speciale bestelling gedaan in de vorm van zijn beroemde logo. Dit park is dus leuk voor alle leeftijden. Terug in Durbuy kunt u natuurlijk genieten van een drankje of lekker eten in een van de vele restaurants. Vóór de ingang van het stadje is er een groot (betaald) parkeerterrein dus uw auto even stallen is geen probleem.

Beide plaatsen liggen niet heel ver uit elkaar, volg vanuit Namen een fietspad langs de Maas en je komt vanzelf in Dinant. Of andersom. Namen heeft een intiem centrum met mooie winkels en patissiers. Neem even plaats op het Place de Légumes voor een Belgisch biertje of bezoek (eerst) het hoog gelegen fort met prachtig uitzicht op de Maas.
Dinant ligt ingeklemd tussen de Maas en rotsen. Kijk vooral ook vanaf de overkant naar de kathedraal en citadel. Met een beetje geluk tref je een muziekfestival die er het hele jaar door worden georganiseerd. Dichtbij gelegen is de Onze-Lieve-Vrouwe Abdij van Leffe waar het door kenners zo gewaardeerde Leffe-bier wordt geproduceerd.
Meer over Namen:
De Citadel van Namen ligt op een 100 meter hoge heuvel op een strategische plaats waar de rivier de Samber uitmondt in de Maas. Het is één van de grootste burchten van Europa. Bovenop de heuvel vindt u meerdere restaurants waar u onder het genot van een drankje van mooie vergezichten kunt genieten. Klimmen met een kinderwagen gaat wel maar is bepaald niet eenvoudig. De grote heuvel – overigens ook al door de Romeinen gebruikt, in de vroege middeleeuwen van stenen wallen voorzien en pas in 1975 gedemilitariseerd – biedt plaats aan imposante gebouwen en vestingswerken.
De citadel ligt vlak tegen het oude centrum. In dit oude centrum kunt u gezellig wandelen, winkelen en – natuurlijk – in een van de vele restaurants uit eten. In het centrum zijn meer parkeergarages dus tijdelijke stalling voor uw auto behoeft geen probleem te zijn.

Weinig mensen weten dat Luik (Frans: Liège) is genoemd naar een rivier, de Legia. Die rivier is in de stad onzichtbaar, ze stroomt ondergronds naar de Maas. Die rivier is nu de levensader van de stad, overspannen door vele bruggen. Luik is de hoofdstad van de gelijknamige Belgische provincie. Halverwege de 20e eeuw was Luik het centrum van mijnbouw en staalindustrie die Wallonië tot welvaart brachten. De economische problemen, die later in de eeuw het gevolg waren van de vermindering van het belang van mijnbouw en staalindustrie, hebben hun effect op de omgeving van Luik niet gemist. Luik telt anno heden ruim 190.000 inwoners waarmee het naar inwonertal de vijfde grootste gemeente in België is. De bijnaam van de stad is La Cité Ardente of De Vurige Stede. Deze is afgeleid van de gelijknamige historische roman van Henri Carton de Wiart uit 1904.
Vele eeuwen lang, tot 1795, werd Luik geregeerd door prins-bisschoppen. Het prinsbisdom Luik strekte zich uit over het grootste deel van de huidige provincie Luik en de zuidelijke helft van de huidige provincie Namen. Bovendien verwierven de bisschoppen van Luik in 1366 ook het graafschap Loon, dat grotendeels samenvalt met de huidige Belgische provincie Limburg. De stad Luik was de voornaamste van de 23 Goede Steden van het prinsdom. In 1794 hebben burgers van de stad Luik, die verbolgen waren over het autoritaire optreden van hun bisschop, zodra de stad door de Franse revolutie-legers was veroverd, de gotische Sint-Lambertuskathedraal gesloopt. De lege plaats daarvan vormt de huidige Place Saint-Lambert. Onder dit plein zijn na archeologische opgravingen de fundamenten van de kathedraal en een romeinse villa blootgelegd. Deze zijn met een gids te bewonderen. Naast dit grote plein ligt de Place du Marché, ook wel de Grote Markt genoemd, omzoomd door fraaie huizen met 17de-eeuwse gevels. Aan de Place de la Cathédrale staat de kathedraal Saint-Paul. Oorspronkelijk uit de 10de eeuw, maar in de 13de eeuw herbouwd. In de 19de eeuw kreeg de kerk zijn huidige neo-gotische uiterlijk.

Het stadsbeeld wordt bepaald door twee heuvels: de 100 meter hoge heuvel van de Publémont, waarop de Sint-Maartenskerk staat, en de citadel. Daar ook is de ‘Montagne De Bueren‘. Dit is een kaarsrechte trap die met maar liefst 374 treden vanuit het centrum van de stad naar de Citadelle leidt. Beslist een aanrader voor wie de ‘Vurige Stede’ eens bezoekt. De binnenstad bestaat uit nauwe straatjes en kleine pleinen, die vaak autovrij zijn. Centre Carré – op de linker Maasoever – is het kloppend handelscentrum van de stad. Letterlijk betekent Carré vierkant, en als je kijkt naar de stuctuur van de straten in deze wijk is duidelijk waarom. Le Carré in de wijk L’Île is dan ook dé uitgaansbuurt van Luik; men vindt er vele bars, cafés, restaurants en terrassen. Wie hier rondloopt, vergeet dat er rond het centrum grauwe industriewijken bestaan. De naam L’Île verwijst overigens naar het eiland dat hier ooit was, gevormd door de Maas en een zijarm van die rivier die in de 19de eeuw werd gedempt. De Rue du Pot d’Or loopt als een ader door de wijk die wordt omzoomd door Boulevard de la Sauvenière. Samen met Vinâve vormt de Rue du Pot d’Or tevens de hoofdwinkelstraat van de stad. Dag en nacht is er volop levendigheid in deze wijk. Overdag zijn het de vele shopaholics die met overvolle tassen het straatbeeld bepalen, terwijl ’s avonds een jong publiek met name de straten rond rue Tête-de-Boeuf bezetten en er een van de vele kroegjes bezoeken. Aan de zuidkant van Le Carré vind je het gezellige Place de la Cathédrale, een plein met leuke horecazaken dat doorgaans goed in de bloemetjes wordt gezet. Overigens worden de perkjes in het midden van het plein jaarlijks vrijgemaakt voor een sfeervolle ijsbaan in de winter. De Cathédrale Saint Paul is onlosmakelijk aan dit plein verbonden. Een andere leuke winkelstraat in dit stadsdeel is de Rue Saint Paul, waar originele restaurantjes zich afwisselen met overheerlijke delicatessenzaakjes. Verder is er nog de sfeervolle en authentieke wijk Coeur Historique.
Het gebouw van het Musée d’Art Wallon ziet er bepaald onaantrekkelijk uit. Voor geïnteresseerden in Waalse schilderkunst is dit museum echter een must. Er hangen werken van Lombard, Defrance, Delvaux en Magritte.

Station Luik-Guillemins is het belangrijkste spoorwegstation van de stad Luik. Het station ligt op het einde van verschillende spoorlijnen. Dit nieuwe station is gemaakt van staal, glas en wit beton, en beschikt over een monumentale overkapping van 200 m lang en 35 m hoog. Feestelijke opening vond plaats op 18 september 2009. Naar Luik kunt u met de auto. Maar veel leuker is het met de trein vanuit Melreux-Hotton. U maakt een reis van meer dan een uur door de Ourthevallei. Uitstappen bijvoorbeeld in station Liège-Palais. Dit treintje is een 2-uursdienst.

Verborgen in het Ardense woud, omarmd door een meander van de Semois, ligt het kleine middeleeuwse stadje Bouillon. De stad telt bijna 5500 inwoners en maakt deel uit van het arrondissement Neufchâteau. Bouillon was eeuwenlang een klein hertogdom, afwisselend onder controle van Frankrijk en het prinsbisdom Luik. In 1794 werd de Republiek van Bouillon uitgeroepen, die korte tijd later door Frankrijk geannexeerd werd.
Heden ten dage wordt Bouillon nog steeds gedomineerd door de middeleeuwse burcht van Godfried van Bouillon. Godfried wordt in 1089 benoemd tot hertog van Neder-Lotharingen. Hij doet belangrijke schenkingen aan verschillende kloosters, zoals de Sint-Michielskerk en latere Sint-Michielsabdij te Antwerpen, de abdijen van Munsterbilzen, Genepiën en Gorze. In 1095 wordt het Concilie van Clermont-Ferrand gehouden. Paus Urbanus II en Pieter de kluizenaar roepen op tot het houden van een kruistocht ter bevrijding van Jeruzalem. Godfried geeft hieraan onmiddellijk gevolg. Hij schenkt of verkoopt al zijn bezittingen, inclusief de burcht van Bouillon dat hij voor 3 goudmark en 1300 zilverenmark aan de Prins-Bisschop van Luik verkoopt.
Fier en majestueus heeft het kasteel de eeuwen getrotseerd. De stad is tegenwoordig een favoriete vakantiebestemming in Wallonië. De restaurants zijn er vermaard voor hun gevarieerde keuken en plaatselijke en Ardense specialiteiten, gerookte ham, wijngaardslakken, forellen, bereide vleeswaren en wild. In de omliggende bossen ontsluiten talrijke bewegwijzerde wandelpaden een paradijs voor wandelaars en natuurliefhebbers. Wildparken (het Parc Animalier de Bouillon), toeristische treintjes, visvijvers, jachtdomeinen en talrijke culturele en sportieve actviteiten maken uw verblijf in het hart van de Ardennen er een van intens genieten en ontdekken.

Het Meer van Nisramont is een stuwmeer ten zuidoosten van het stadje La Roche-en-Ardenne. Het meer is genoemd naar het nabijgelegen plaatsje Nisramont en heeft een oppervlakte van 47 hectare. De stuwdam heeft een lengte van 116m en is 16m hoog. Bij de stuwdam is een waterzuiveringsstation en hydro-elektrische centrale aangelegd. De dam is aangelegd op de plaats waar de Westelijke Ourthe (Ourthe Occidentale, 53 km) en de Oostelijke Ourthe (Ourthe Orientale, 46 km) samenvloeien om dan de Ourthe te gaan vormen. Het traject tussen Nisramont en La Roche-en-Ardenne noemt men ook wel de Boven-Ourthe (Haute-Ourthe). Het stuwmeer voorziet het gebied van drinkwater. Vanaf de stuw tot aan La Roche ligt 18 kilometer lang het wildste en meest afwisselende gedeelte van de rivier, een paradijs voor kano- en hengelfanaten.

Aan te bevelen is ook de mooie maar bepaald niet gemakkelijke wandeling van circa 13 km rondom het stuwmeer en de samenvloeiing van de twee Ourthes. Het is toegankelijk via De Stuw van Nisramont waar u een parking vindt en, om aan het einde uit te kunnen rusten, een taverne met terras dat uitkijkt op de Ourthe en de stuwdam (openingstijden). Er zijn verschillende rotsen te overbruggen alsmede steile hellingen die op sommige plaatsen met trapjes overbrugd worden. Het totale niveauverschil is circa 700 meter en asfalt zult u nauwelijks aantreffen. Dragen van goede schoenen en meenemen van water is daarom geen overbodige luxe. Een kinderwagen meenemen is overigens absoluut onmogelijk!

Baraque de Fraiture is met zijn 652 meter hoogte (Plateau des Tailles) het op één na hoogste punt van België. De heuvel ontleent zijn naam aan het nabijgelegen dorp Fraiture. Het is het hoogst gelegen skigebied van België en tegelijkertijd ook een van de weinige. Doordat het vanaf Maastricht slechts één uur rijden is is deze skipiste in de Belgische Ardennen bij veel Nederlanders in trek. De drie afdalingen kennen in totaal een lengte van twee kilometer. De langste afdaling is 900 meter. De piste is breed en goed verlicht. Aan beide kanten van de piste bevinden zich de sleepliften.
Voor geoefende skiërs is Baraque de Fraiture misschien alleen nog goed om te oefenen ter voorbereiding van het echte werk later in de winter. Wellicht beter is de situatie voor langlaufers. De omringende bossen en weiden vormen een ideaal langlaufgebied volop gespoorde loipes. Ook wandelaars komen hier aan hun trekken op speciaal geprepareerde wandelpaden. Maar wandel nooit op de sporen die voor langlaufers zijn getrokken!
Het grote voordeel van Baraque de Fraiture is de goede bereikbaarheid; het bevindt zich op slechts één kilometer afstand van de E25 Maastricht - Luxemburg. En ook onze Ardense vakantiehuizen liggen gunstig want op niet meer dan zo'n 20 km afstand. Bezoek deze site met sneeuwhoogten om te zien of de piste en loipes van Baraque zijn geopend. Overigens, halverwege de weg naar Baraque Fraiture ligt Samrée. In de winter(weekenden) zijn ook daar in de bossen fraaie loipes uitgezet.
In de eerste maanden van het jaar vindt u hier de sneeuwhoogte. Maar in de overige maanden is het er ook gewoon mooi om er te wandelen.